Łysienie bliznowaciejące to rzadka, ale poważna choroba skóry głowy, która prowadzi do nieodwracalnej utraty włosów. U kobiet może być szczególnie trudne do zaakceptowania, ponieważ włosy odgrywają istotną rolę w ich wyglądzie i poczuciu własnej wartości. W artykule omówimy, czym jest łysienie bliznowaciejące, jakie są jego przyczyny, objawy oraz możliwości leczenia.

Co to jest łysienie bliznowaciejące i jak wygląda?

Łysienie bliznowaciejące co to jest? Łysienie bliznowaciejące (łac. alopecia cicatrisata) to grupa schorzeń dermatologicznych, które prowadzą do trwałego uszkodzenia mieszków włosowych. Proces ten kończy się powstaniem blizny, w miejscu której włosy nie odrastają. O ile w klasycznym łysieniu androgenowym mieszki włosowe są wciąż obecne, choć osłabione, o tyle w przypadku łysienia bliznowaciejącego dochodzi do ich całkowitego zniszczenia. Łysienie bliznowaciejące -jak wygląda?
Charakterystycznym obrazem klinicznym łysienia bliznowaciejącego jest obecność ognisk wyłysienia, które z czasem ulegają powiększeniu (łysienie bliznowaciejące czołowe). Skóra w miejscach dotkniętych łysieniem jest często gładka, pozbawiona mieszków włosowych, czasem z widocznymi zmianami zapalnymi. W początkowej fazie może występować zaczerwienienie, łuszczenie się skóry, a nawet bolesność (łysienie czołowe bliznowaciejące). Choroba ta ma charakter przewlekły, a w przypadku braku leczenia może prowadzić do całkowitego wyłysienia na danym obszarze.

Łysienie bliznowaciejące – przyczyny

Przyczyny łysienia bliznowaciejącego nie są do końca poznane, jednak wiadomo, że za proces ten odpowiada przede wszystkim uszkodzenie mieszków włosowych spowodowane stanem zapalnym. Istnieje wiele różnych czynników, które mogą przyczynić się do jego rozwoju, w tym (łysienie bliznowaciejące przyczyny):

  • Choroby autoimmunologiczne – jednym z głównych podejrzeń jest wpływ układu odpornościowego, który w wyniku błędnej reakcji atakuje mieszki włosowe, traktując je jako zagrożenie. Do tej grupy należą m.in. toczeń rumieniowaty układowy, liszaj płaski mieszkowy, czy twardzina.
  • Zakażenia bakteryjne i grzybicze – niekiedy łysienie bliznowaciejące może być wynikiem przewlekłych stanów zapalnych skóry głowy spowodowanych zakażeniami, szczególnie jeśli nie są one odpowiednio leczone.
  • Czynniki genetyczne – badania wskazują, że u niektórych osób występuje predyspozycja genetyczna do rozwoju łysienia bliznowaciejącego, choć dokładne mechanizmy dziedziczenia nie są jeszcze jasne.
  • Czynniki hormonalne – zmiany hormonalne, zwłaszcza u kobiet, mogą wpływać na rozwój łysienia bliznowaciejącego. Często obserwuje się występowanie choroby w okresie menopauzy, co sugeruje związek między poziomem estrogenów a stanem mieszków włosowych.
  • Czynniki zewnętrzne – długotrwałe stosowanie agresywnych środków do stylizacji włosów, nadmierne tarcie skóry głowy, a także niektóre zabiegi kosmetyczne, takie jak chemiczne prostowanie włosów, mogą prowadzić do uszkodzeń skóry i zwiększać ryzyko łysienia bliznowaciejącego.

Łysienie bliznowaciejące – objawy

Objawy łysienia bliznowaciejącego mogą się różnić w zależności od typu choroby, jednak pewne symptomy są wspólne dla większości przypadków. Do najczęstszych objawów zalicza się:

  • Trwała utrata włosów – włosy wypadają na ograniczonym obszarze, najczęściej w formie pojedynczych, okrągłych lub owalnych placków. W miarę postępu choroby te obszary mogą się powiększać (łysienie czołowe bliznowaciejące objawy).
  • Zmiany skórne – skóra w miejscach wyłysienia jest gładka, często blada lub lekko zaczerwieniona. W niektórych przypadkach widoczne są zmiany zapalne, takie jak zaczerwienienie, obrzęk, a nawet pęcherzyki (łysienie bliznowaciejące objawy).
  • Świąd, pieczenie i ból – w początkowych stadiach choroby kobiety mogą odczuwać nieprzyjemne dolegliwości, takie jak swędzenie, pieczenie, a nawet ból skóry głowy. Często towarzyszy im uczucie ściągnięcia skóry.
  • Łuszczenie się skóry – u niektórych pacjentek obserwuje się nadmierne łuszczenie skóry głowy, które przypomina łupież. Może to być dodatkowym objawem stanu zapalnego.
  • Bliznowacenie – w zaawansowanych stadiach choroby dochodzi do powstania blizn na skórze głowy, co jest oznaką nieodwracalnego uszkodzenia mieszków włosowych.

Łysienie bliznowaciejące – leczenie

Leczenie łysienia bliznowaciejącego jest trudnym procesem i ma na celu przede wszystkim zatrzymanie postępu choroby. Ponieważ uszkodzenie mieszków włosowych jest nieodwracalne, leczenie nie przywraca utraconych włosów, ale może zapobiec dalszemu rozwojowi łysienia. Sposoby leczenia można podzielić na kilka kategorii, a więc farmakologię, terapie miejscowe, zabiegi chirurgiczne, a także wsparcie psychologiczne.

Kortykosteroidy stosowane są w celu zmniejszenia stanu zapalnego i zahamowania procesu autoimmunologicznego. Mogą być podawane miejscowo (w postaci maści czy kremów) lub systemowo (doustnie lub w formie zastrzyków). W przypadkach, gdy choroba jest zaawansowana, stosuje się leki hamujące układ odpornościowy, takie jak metotreksat czy cyklosporyna. W przypadkach łysienia spowodowanego infekcją bakteryjną antybiotyki mogą być pomocne w zwalczaniu zakażenia i stanu zapalnego. Jeśli łysienie bliznowaciejące jest wynikiem infekcji grzybiczej, w terapii stosuje się preparaty przeciwgrzybicze.

W przypadkach, gdy leczenie farmakologiczne nie przynosi oczekiwanych efektów, a obszary wyłysienia są dobrze ograniczone, możliwe jest zastosowanie przeszczepu włosów. Jest to jednak skomplikowany zabieg, który może nie być skuteczny u wszystkich pacjentek, zwłaszcza w przypadku aktywnego stanu zapalnego.

Łysienie bliznowaciejące, zwłaszcza u kobiet, może prowadzić do znacznego pogorszenia samopoczucia i poczucia własnej wartości. Wsparcie psychologiczne, w tym terapia, może być istotnym elementem procesu leczenia, pomagając pacjentkom radzić sobie z emocjonalnymi konsekwencjami choroby.

Jeśli chodzi o łysienie bliznowaciejące leczenie, to do doskonałych zabiegów trychologicznych można zakwalifikować:

Wszystkie wyżej wymienione zabiegi znajdziesz w Fabskin w Warszawie (Bemowo).